Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
1) |
Karşılaştırmalı Siyaset ve Parti Sistemine Giriş |
Caramani, Daniele. 2014. Introduction to Comparative Politics. In Daniele Caramani
(eds.), Comparative Politics (Third Edition): 1-17.
Von Beyme, Klaus. 2014. The Evolution of Comparative Politics. In Daniele Caramani
(eds.), Comparative Politics (Third Edition): 21-33.
Scarrow, Susan. 2006. The Nineteenth-Century Origins of Modern Political
Parties: The Unwanted Emergence Of Party-Based Politics. In The Handbook of
Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 16-
24. |
2) |
Karşılaştırmalı Siyasette Partiler |
White, John Kenneth. 2006. What is a Political Party? In The Handbook of Party
Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 5-15.
Ware, Alan. 1996. pp. 1-16.
Cross, W., and A. Blais. 2012. “Who Selects the Party Leader?” Party Politics,
18(2): 127–150. |
3) |
Partiler ve İdeolojiler |
Ware (1996), pp. 17-62.
Vassallo, Francesca and Clyde Wicox. Party as a Carrier of Ideas. In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE: 413-421.
|
4) |
Parti Organizasyonu |
Ware, Alan. 1996. pp. 63-123.
Katz, R. S., and P. Mair. 1995. “Changing Models of Party Organization and Party
Democracy.” Party Politics, 1(1): 5–28.
Gunther, Richard and Larry Diamond. 2003. “Species of Political Parties: A New
Typology.” Party Politics, 9(2): 167-199. |
5) |
Parti Sistemlerine Yaklaşımlar |
Ware, Alan. 1996. pp. 147-183.
Sartori, Giovanni. 1976. The Numerical Criterion. In Parties and Party Systems:
A Framework for Analysis, Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University
Press: 105-115.
Wolinetz, Steven, B. 2006. “Party Systems and Party System Types.” In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE, p. 51-62. |
6) |
Parti Sistemleri: Sınıflandırma |
Ware, Alan. 1996. pp. 184-212.
Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis,
Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapters 6&7. Pp.
116-216.
Suggested Readings:
Caramani, D., and S. Hug. 1998. “The Literature on European Parties and Party
Systems since 1945: A Quantitative Analysis.” European Journal of Political
Research 33(4): 497–524.
Gümüşçü, Şebnem. The Emerging Predominant Party System in Turkey”,
Government and Opposition, Vol.48, No. 2, (April 2013) pp. 223-244,
doi:10.1017/gov.2012.13.
|
7) |
Partiler, Parti Sistemleri ve Seçimler |
Ware, Alan. 1996. pp. 257-288.
Duverger, Maurice. 1964. Political Parties, Their Organization and Activity in
the Modern State. London: Methues.
Patrick O’Neil. 2010. Essentials of Comparative Politics. New York and London:
W. W. Norton and Company: 129-140.
Golder, Matt. 2005. “Democratic Electoral Systems Around the World, 1946-
2000.” Electoral Studies, 24(1): 103-121.
Suggested Readings:
Kalaycıoğlu, Ersin. 2013. "Turkish party system: leaders, vote and
institutionalization", Southeast European and Black Sea Studies, Vol.13, No.4,
483-502 (SSCI). |
8) |
Ara Sınav |
Yok |
9) |
Yeni Demokrasilerde Parti Sistemleri |
Ware, Alan. 1996. pp. 245-256.
Mainwaring, Scott and Mariano Torcal. 2006. Party System Institutionalization
and Party System Theory after the Third Wave of Democratization. In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE: 204-227.
Lewis, P.G. 2000. Political Parties in Post-Communist Eastern Europe.
Psychology Press, pp. 60-93. |
10) |
Otoriter ve Totaliter Rejimlerdeki Parti Sistemleri |
Ware, Alan. 1996. pp. 124-146.
Linz, Juan, J. 2012. Totaliter ve Otoriter Rejimler. Sy: 53-80.
Gandhi, Jennifer, and Ellen Lust-Okar. 2009. “Elections under
Authoritarianism.” Annual Review of Political Science 12: 403–422. |
11) |
Parti Rekabeti ve Parti Sistemleri |
Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis,
Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapter 10 (Spatial
Competition): 289-317.
Laver, Michael. 2005. “Policy and the Dynamics of Political Competition”.
American Political Science Review, 99(2): 263-281.
Kollman, Ken; Miller, John H. and Page, Scott, E. December 1992. “Adaptive
Parties in Spatial Elections”. |
12) |
Partilerin Akıbeti ve Parti Sistemlerinde Değişimler |
Semetko, Holli A. 2006. Parties in the Media Age. In The Handbook of Party
Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 515-
527.
Scarrow, Susan. 2002. Parties without Members? Party Organization in a
Changing Electoral Environment. In Parties Without Partisans: Political Change
in Advanced Industrial Democracies, eds. Russell J. Dalton and Martin P.
Wattenberg. Oxford: Oxford University Press: 79-101.
5
Mair, Peter. 2006. “Party System Change”. In The Handbook of Party Politics,
eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 63-73.
Suggested Readings:
Sayarı, Sabri. “Towards a New Turkish Party System?” Turkish Studies 8, no.2
(2007): 197–210.
Kalaycıoğlu,Ersin. “From Parliamentary uni-partyism to fragmented multipartyism:
The Odyssey of political regimes in the Turkish Republic,” in Erik –
Jan Zürcher, Erik (eds.) Turkey in the Twentieth Century, Berlin: Klaus Schwarz
Verlag, 2008. P. 89 – 116.
Çarkoğlu, Ali. “Turkey’s 2011 General Elections: Towards a Dominant Party
System?”Insight Turkey 13, no.3 (2011): 43–62.
|
13) |
Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları I |
Yok |
14) |
Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları II |
Yok |
15) |
Final Sınavı |
Yok |
|
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
1) |
Matematik, fen bilimleri ve kendi dalları ile ilgili mühendislik konularında yeterli altyapıya sahiptir. |
|
2) |
Matematik, fen bilimleri ve kendi alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri mühendislik çözümleri için beraber kullanır. |
|
3) |
Mühendislik problemlerini saptar, tanımlar, formüle eder ve çözer, bu amaçla uygun analitik yöntemler ve modelleme tekniklerini seçer ve uygular. |
|
4) |
Bir sistemi, sistem bileşenini ya da süreci analiz eder ve istenen gereksinimleri karşılamak üzere gerçekçi kısıtlar altında tasarlar; bu doğrultuda modern tasarım yöntemlerini uygular. |
|
5) |
Mühendislik uygulamaları için gerekli olan modern teknik ve araçları seçer ve kullanır. |
|
6) |
Deney tasarlar, deney yapar, veri toplar sonuçları analiz eder ve yorumlar. |
|
7) |
Bireysel olarak ve çok disiplinli takımlarda etkin olarak çalışır. |
|
8) |
Bilgiye erişir ve bu amaçla kaynak araştırması yapar, veri tabanları ve diğer bilgi kaynaklarını kullanır. |
|
9) |
Bilgiye erişir ve bu amaçla kaynak araştırması yapar, veri tabanları ve diğer bilgi kaynaklarını kullanır. |
|
10) |
Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilincindedir; bilim ve teknolojideki gelişmeleri izler ve kendini sürekli yeniler. |
|
11) |
Matematik, fen bilimleri ve kendi alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri mühendislik çözümleri için beraber kullanır. |
|
12) |
Mühendislik problemlerini saptar, tanımlar, formüle eder ve çözer, bu amaçla uygun analitik yöntemler ve modelleme tekniklerini seçer ve uygular. |
|
13) |
Bir sistemi, sistem bileşenini ya da süreci analiz eder ve istenen gereksinimleri karşılamak üzere gerçekçi kısıtlar altında tasarlar; bu doğrultuda modern tasarım yöntemlerini uygular. |
|
14) |
Mühendislik uygulamaları için gerekli olan modern teknik ve araçları seçer ve kullanır. |
|
15) |
Bireysel olarak ve çok disiplinli takımlarda etkin olarak çalışır. |
|
16) |
Alanının gerektirdiği en az Avrupa Bilgisayar Kullanma Lisansı İleri Düzeyinde bilgisayar yazılımı ile birlikte bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanır. |
|
17) |
Sözlü ve yazılı etkin iletişim kurar; bir yabancı dili en az Avrupa Dil Portföyü B1 Genel Düzeyinde kullanır. |
|
18) |
Teknik resim kullanarak iletişim kurar. |
|
19) |
Bilgiye erişir ve bu amaçla kaynak araştırması yapar, veri tabanları ve diğer bilgi kaynaklarını kullanır. |
|
20) |
Mühendislik çözümlerinin ve uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlardaki etkilerinin bilincinde olur; girişimcilik ve yenilikçilik konularının farkında olur ve çağın sorunları hakkında bilgiye sahiptir. |
|
21) |
Mesleki ve etik sorumluluk bilincine sahiptir. |
|
22) |
Proje yönetimi, işyeri uygulamaları, çalışanların sağlığı, çevre ve iş güvenliği konularında bilinç; mühendislik uygulamalarının hukuksal sonuçları hakkında farkındalığa sahiptir. |
|
23) |
Mühendislik çözümlerinin ve uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlardaki etkilerinin bilincinde olduğunu gösterir; girişimcilik ve yenilikçilik konularının farkındadır ve çağın sorunları hakkında bilgi sahibidir. |
|