UIS318 Karşılaştırmalı Parti Sistemleriİstanbul Okan ÜniversitesiAkademik Programlar Genetik ve BiyomühendislikÖğrenciler için Genel BilgiDiploma EkiErasmus BeyanıUlusal Yeterlilikler
Genetik ve Biyomühendislik
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Genel Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu: UIS318
Ders İsmi: Karşılaştırmalı Parti Sistemleri
Ders Yarıyılı: Güz
Ders Kredileri:
Teorik Pratik Kredi AKTS
3 0 3 6
Öğretim Dili: TR
Ders Koşulu:
Ders İş Deneyimini Gerektiriyor mu?: Hayır
Dersin Türü: Zorunlu Ders
Dersin Seviyesi:
Lisans TYYÇ:6. Düzey QF-EHEA:1. Düzey EQF-LLL:6. Düzey
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Prof. Dr. UMUT AZAK
Dersi Veren(ler):
Dersin Yardımcıları:

Dersin Amaç ve İçeriği

Dersin Amacı: Bu dersin temel amacı siyasi parti ve parti sistemlerinin incelenmesine ilişkin teori ve yaklaşımları analiz etmek ve tartışmaktır. Partilerin demokrasilerde nasıl işlediği konusunda bir anlayış sağlamayı amaçlıyor. Aynı zamanda otoriter ve totaliter rejimdeki partilerin rolünü inceler. Ders siyasi partilerin tanımı ve kaynaklarına ilişkin kuramlarla başlar. Tarafların işlevlerinin bir analizi bu bölümü izleyecektir. Parti sistemlerinin sınıflandırılması ve sınıflandırılması derslerin ana bölümünü oluşturacaktır. Partizimlerin siyasetteki yeri ile ilgili çağdaş tartışmalarla sonuçlanacağız.
Dersin İçeriği: Kitle Partisinin Gelişimi; Siyasi Partilerin Kökenleri; Parti Sistemlerinin İstikrarlı Hale Gelmesi; Sosyal Bölünme Çizgilerinin Yapısı; Parti Sistemlerinin Dönüşümü; Parti Sistemi Türleri.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Öğrenme Kazanımları
1 - Bilgi
Kuramsal - Olgusal
1) Siyasi parti ve parti sistemlerinin incelenmesine ilişkin teori ve yaklaşımları analiz eder
2) Partilerin demokrasilerde nasıl işlediğini anlar
3) Otoriter ve totaliter rejimdeki partilerin rolünü inceler
4) Parti sistemlerinin siyasetteki yeri ile ilgili çağdaş tartışmaları tarif eder
2 - Beceriler
Bilişsel - Uygulamalı
3 - Yetkinlikler
İletişim ve Sosyal Yetkinlik
Öğrenme Yetkinliği
Alana Özgü Yetkinlik
Bağımsız Çalışabilme ve Sorumluluk Alabilme Yetkinliği

Ders Akış Planı

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Karşılaştırmalı Siyaset ve Parti Sistemine Giriş Caramani, Daniele. 2014. Introduction to Comparative Politics. In Daniele Caramani (eds.), Comparative Politics (Third Edition): 1-17. Von Beyme, Klaus. 2014. The Evolution of Comparative Politics. In Daniele Caramani (eds.), Comparative Politics (Third Edition): 21-33. Scarrow, Susan. 2006. The Nineteenth-Century Origins of Modern Political Parties: The Unwanted Emergence Of Party-Based Politics. In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 16- 24.
2) Karşılaştırmalı Siyasette Partiler White, John Kenneth. 2006. What is a Political Party? In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 5-15. Ware, Alan. 1996. pp. 1-16. Cross, W., and A. Blais. 2012. “Who Selects the Party Leader?” Party Politics, 18(2): 127–150.
3) Partiler ve İdeolojiler Ware (1996), pp. 17-62. Vassallo, Francesca and Clyde Wicox. Party as a Carrier of Ideas. In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 413-421.
4) Parti Organizasyonu Ware, Alan. 1996. pp. 63-123. Katz, R. S., and P. Mair. 1995. “Changing Models of Party Organization and Party Democracy.” Party Politics, 1(1): 5–28. Gunther, Richard and Larry Diamond. 2003. “Species of Political Parties: A New Typology.” Party Politics, 9(2): 167-199.
5) Parti Sistemlerine Yaklaşımlar Ware, Alan. 1996. pp. 147-183. Sartori, Giovanni. 1976. The Numerical Criterion. In Parties and Party Systems: A Framework for Analysis, Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press: 105-115. Wolinetz, Steven, B. 2006. “Party Systems and Party System Types.” In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, p. 51-62.
6) Parti Sistemleri: Sınıflandırma Ware, Alan. 1996. pp. 184-212. Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis, Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapters 6&7. Pp. 116-216. Suggested Readings: Caramani, D., and S. Hug. 1998. “The Literature on European Parties and Party Systems since 1945: A Quantitative Analysis.” European Journal of Political Research 33(4): 497–524. Gümüşçü, Şebnem. The Emerging Predominant Party System in Turkey”, Government and Opposition, Vol.48, No. 2, (April 2013) pp. 223-244, doi:10.1017/gov.2012.13.
7) Partiler, Parti Sistemleri ve Seçimler Ware, Alan. 1996. pp. 257-288. Duverger, Maurice. 1964. Political Parties, Their Organization and Activity in the Modern State. London: Methues. Patrick O’Neil. 2010. Essentials of Comparative Politics. New York and London: W. W. Norton and Company: 129-140. Golder, Matt. 2005. “Democratic Electoral Systems Around the World, 1946- 2000.” Electoral Studies, 24(1): 103-121. Suggested Readings: Kalaycıoğlu, Ersin. 2013. "Turkish party system: leaders, vote and institutionalization", Southeast European and Black Sea Studies, Vol.13, No.4, 483-502 (SSCI).
8) Ara Sınav Yok
9) Yeni Demokrasilerde Parti Sistemleri Ware, Alan. 1996. pp. 245-256. Mainwaring, Scott and Mariano Torcal. 2006. Party System Institutionalization and Party System Theory after the Third Wave of Democratization. In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 204-227. Lewis, P.G. 2000. Political Parties in Post-Communist Eastern Europe. Psychology Press, pp. 60-93.
10) Otoriter ve Totaliter Rejimlerdeki Parti Sistemleri Ware, Alan. 1996. pp. 124-146. Linz, Juan, J. 2012. Totaliter ve Otoriter Rejimler. Sy: 53-80. Gandhi, Jennifer, and Ellen Lust-Okar. 2009. “Elections under Authoritarianism.” Annual Review of Political Science 12: 403–422.
11) Parti Rekabeti ve Parti Sistemleri Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis, Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapter 10 (Spatial Competition): 289-317. Laver, Michael. 2005. “Policy and the Dynamics of Political Competition”. American Political Science Review, 99(2): 263-281. Kollman, Ken; Miller, John H. and Page, Scott, E. December 1992. “Adaptive Parties in Spatial Elections”.
12) Partilerin Akıbeti ve Parti Sistemlerinde Değişimler Semetko, Holli A. 2006. Parties in the Media Age. In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 515- 527. Scarrow, Susan. 2002. Parties without Members? Party Organization in a Changing Electoral Environment. In Parties Without Partisans: Political Change in Advanced Industrial Democracies, eds. Russell J. Dalton and Martin P. Wattenberg. Oxford: Oxford University Press: 79-101. 5 Mair, Peter. 2006. “Party System Change”. In The Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 63-73. Suggested Readings: Sayarı, Sabri. “Towards a New Turkish Party System?” Turkish Studies 8, no.2 (2007): 197–210. Kalaycıoğlu,Ersin. “From Parliamentary uni-partyism to fragmented multipartyism: The Odyssey of political regimes in the Turkish Republic,” in Erik – Jan Zürcher, Erik (eds.) Turkey in the Twentieth Century, Berlin: Klaus Schwarz Verlag, 2008. P. 89 – 116. Çarkoğlu, Ali. “Turkey’s 2011 General Elections: Towards a Dominant Party System?”Insight Turkey 13, no.3 (2011): 43–62.
13) Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları I Yok
14) Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları II Yok
15) Final Sınavı Yok

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Ware, Alan. 1996. Political Parties and Party Systems. Oxford ; New York:
Oxford University Press.
Diğer Kaynaklar: Yok-None

Ders - Program Öğrenme Kazanım İlişkisi

Ders Öğrenme Kazanımları

1

2

3

4

Program Kazanımları
1) Matematik, fen bilimleri ve kendi dalları ile ilgili mühendislik konularında yeterli bilgi birikimi; bu alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri mühendislik problemlerini modelleme ve çözme için uygulayabilme becerisi.
2) Karmaşık mühendislik problemlerini saptama, tanımlama, formüle etme ve çözme becerisi; bu amaçla uygun analiz ve modelleme yöntemlerini seçme ve uygulama becerisi.
3) Karmaşık bir sistemi, süreci, cihazı veya ürünü gerçekçi kısıtlar ve koşullar altında, belirli gereksinimleri karşılayacak şekilde tasarlama becerisi; bu amaçla modern tasarım yöntemlerini uygulama becerisi. (Gerçekçi kısıtlar ve koşullar tasarımın niteliğine göre, ekonomi, çevre sorunları, sürdürülebilirlik, üretilebilirlik, etik, sağlık, güvenlik, sosyal ve politik sorunlar gibi ögeleri içerirler.)
4) Mühendislik uygulamaları için gerekli olan modern teknik ve araçları geliştirme, seçme ve kullanma becerisi; bilişim teknolojilerini etkin bir şekilde kullanma becerisi.
5) Karmaşık mühendislik problemlerinin veya disipline özgü araştırma konularının incelenmesi için deney tasarlama, deney yapma, veri toplama, sonuçları analiz etme ve yorumlama becerisi.
6) Disiplin içi ve çok disiplinli takımlarda etkin biçimde çalışabilme becerisi; bireysel çalışma becerisi.
7) Türkçe sözlü ve yazılı etkin iletişim kurma becerisi; en az bir yabancı dil bilgisi; etkin rapor yazma ve yazılı raporları anlama, tasarım ve üretim raporları hazırlayabilme, etkin sunum yapabilme, açık ve anlaşılır talimat verme ve alma becerisi.
8) Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci; bilgiye erişebilme, bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleme ve kendini sürekli yenileme becerisi.
9) Etik ilkelerine uygun davranma, mesleki ve etik sorumluluk bilinci; mühendislik uygulamalarında kullanılan standartlar hakkında bilgi.
10) Proje yönetimi, risk yönetimi ve değişiklik yönetimi gibi, iş hayatındaki uygulamalar hakkında bilgi; girişimcilik, yenilikçilik hakkında farkındalık; sürdürülebilir kalkınma hakkında bilgi.
11) Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ve çağın mühendislik alanına yansıyan sorunları hakkında bilgi; mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları konusunda farkındalık.

Ders - Öğrenme Kazanımı İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Matematik, fen bilimleri ve kendi dalları ile ilgili mühendislik konularında yeterli bilgi birikimi; bu alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri mühendislik problemlerini modelleme ve çözme için uygulayabilme becerisi.
2) Karmaşık mühendislik problemlerini saptama, tanımlama, formüle etme ve çözme becerisi; bu amaçla uygun analiz ve modelleme yöntemlerini seçme ve uygulama becerisi.
3) Karmaşık bir sistemi, süreci, cihazı veya ürünü gerçekçi kısıtlar ve koşullar altında, belirli gereksinimleri karşılayacak şekilde tasarlama becerisi; bu amaçla modern tasarım yöntemlerini uygulama becerisi. (Gerçekçi kısıtlar ve koşullar tasarımın niteliğine göre, ekonomi, çevre sorunları, sürdürülebilirlik, üretilebilirlik, etik, sağlık, güvenlik, sosyal ve politik sorunlar gibi ögeleri içerirler.)
4) Mühendislik uygulamaları için gerekli olan modern teknik ve araçları geliştirme, seçme ve kullanma becerisi; bilişim teknolojilerini etkin bir şekilde kullanma becerisi.
5) Karmaşık mühendislik problemlerinin veya disipline özgü araştırma konularının incelenmesi için deney tasarlama, deney yapma, veri toplama, sonuçları analiz etme ve yorumlama becerisi.
6) Disiplin içi ve çok disiplinli takımlarda etkin biçimde çalışabilme becerisi; bireysel çalışma becerisi.
7) Türkçe sözlü ve yazılı etkin iletişim kurma becerisi; en az bir yabancı dil bilgisi; etkin rapor yazma ve yazılı raporları anlama, tasarım ve üretim raporları hazırlayabilme, etkin sunum yapabilme, açık ve anlaşılır talimat verme ve alma becerisi.
8) Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci; bilgiye erişebilme, bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleme ve kendini sürekli yenileme becerisi.
9) Etik ilkelerine uygun davranma, mesleki ve etik sorumluluk bilinci; mühendislik uygulamalarında kullanılan standartlar hakkında bilgi.
10) Proje yönetimi, risk yönetimi ve değişiklik yönetimi gibi, iş hayatındaki uygulamalar hakkında bilgi; girişimcilik, yenilikçilik hakkında farkındalık; sürdürülebilir kalkınma hakkında bilgi.
11) Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ve çağın mühendislik alanına yansıyan sorunları hakkında bilgi; mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları konusunda farkındalık.

Öğrenme Etkinliği ve Öğretme Yöntemleri

Anlatım
Ders
Okuma
Ödev
Soru cevap/ Tartışma

Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri ve Kriterleri

Yazılı Sınav (Açık uçlu sorular, çoktan seçmeli, doğru yanlış, eşleştirme, boşluk doldurma, sıralama)
Sunum

Ölçme ve Değerlendirme

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Devam 1 % 10
Sunum 1 % 20
Ara Sınavlar 1 % 30
Final 1 % 40
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 60
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 40
Toplam % 100

İş Yükü ve AKTS Kredisi Hesaplaması

Aktiviteler Aktivite Sayısı Süre (Saat) İş Yükü
Ders Saati 15 12 180
Sunum / Seminer 1 3 3
Ara Sınavlar 1 3 3
Final 1 3 3
Toplam İş Yükü 189