Hafta |
Konu |
Ön Hazırlık |
1) |
Karşılaştırmalı Siyaset ve Parti Sistemine Giriş |
Caramani, Daniele. 2014. Introduction to Comparative Politics. In Daniele Caramani
(eds.), Comparative Politics (Third Edition): 1-17.
Von Beyme, Klaus. 2014. The Evolution of Comparative Politics. In Daniele Caramani
(eds.), Comparative Politics (Third Edition): 21-33.
Scarrow, Susan. 2006. The Nineteenth-Century Origins of Modern Political
Parties: The Unwanted Emergence Of Party-Based Politics. In The Handbook of
Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 16-
24. |
2) |
Karşılaştırmalı Siyasette Partiler |
White, John Kenneth. 2006. What is a Political Party? In The Handbook of Party
Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE: 5-15.
Ware, Alan. 1996. pp. 1-16.
Cross, W., and A. Blais. 2012. “Who Selects the Party Leader?” Party Politics,
18(2): 127–150. |
3) |
Partiler ve İdeolojiler |
Ware (1996), pp. 17-62.
Vassallo, Francesca and Clyde Wicox. Party as a Carrier of Ideas. In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE: 413-421.
|
4) |
Parti Organizasyonu |
Ware, Alan. 1996. pp. 63-123.
Katz, R. S., and P. Mair. 1995. “Changing Models of Party Organization and Party
Democracy.” Party Politics, 1(1): 5–28.
Gunther, Richard and Larry Diamond. 2003. “Species of Political Parties: A New
Typology.” Party Politics, 9(2): 167-199. |
5) |
Parti Sistemlerine Yaklaşımlar |
Ware, Alan. 1996. pp. 147-183.
Sartori, Giovanni. 1976. The Numerical Criterion. In Parties and Party Systems:
A Framework for Analysis, Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University
Press: 105-115.
Wolinetz, Steven, B. 2006. “Party Systems and Party System Types.” In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE, p. 51-62. |
6) |
Parti Sistemleri: Sınıflandırma |
Ware, Alan. 1996. pp. 184-212.
Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis,
Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapters 6&7. Pp.
116-216.
Suggested Readings:
Caramani, D., and S. Hug. 1998. “The Literature on European Parties and Party
Systems since 1945: A Quantitative Analysis.” European Journal of Political
Research 33(4): 497–524.
Gümüşçü, Şebnem. The Emerging Predominant Party System in Turkey”,
Government and Opposition, Vol.48, No. 2, (April 2013) pp. 223-244,
doi:10.1017/gov.2012.13.
|
7) |
Partiler, Parti Sistemleri ve Seçimler |
Ware, Alan. 1996. pp. 257-288.
Duverger, Maurice. 1964. Political Parties, Their Organization and Activity in
the Modern State. London: Methues.
Patrick O’Neil. 2010. Essentials of Comparative Politics. New York and London:
W. W. Norton and Company: 129-140.
Golder, Matt. 2005. “Democratic Electoral Systems Around the World, 1946-
2000.” Electoral Studies, 24(1): 103-121.
Suggested Readings:
Kalaycıoğlu, Ersin. 2013. "Turkish party system: leaders, vote and
institutionalization", Southeast European and Black Sea Studies, Vol.13, No.4,
483-502 (SSCI). |
8) |
Ara Sınav |
Yok |
9) |
Yeni Demokrasilerde Parti Sistemleri |
Ware, Alan. 1996. pp. 245-256.
Mainwaring, Scott and Mariano Torcal. 2006. Party System Institutionalization
and Party System Theory after the Third Wave of Democratization. In The
Handbook of Party Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New
York: SAGE: 204-227.
Lewis, P.G. 2000. Political Parties in Post-Communist Eastern Europe.
Psychology Press, pp. 60-93. |
10) |
Otoriter ve Totaliter Rejimlerdeki Parti Sistemleri |
Ware, Alan. 1996. pp. 124-146.
Linz, Juan, J. 2012. Totaliter ve Otoriter Rejimler. Sy: 53-80.
Gandhi, Jennifer, and Ellen Lust-Okar. 2009. “Elections under
Authoritarianism.” Annual Review of Political Science 12: 403–422. |
11) |
Parti Rekabeti ve Parti Sistemleri |
Sartori, Giovanni. 1976. Parties and Party Systems: A Framework for Analysis,
Giovanni Sartori. Cambridge: Cambridge University Press, Chapter 10 (Spatial
Competition): 289-317.
Laver, Michael. 2005. “Policy and the Dynamics of Political Competition”.
American Political Science Review, 99(2): 263-281.
Kollman, Ken; Miller, John H. and Page, Scott, E. December 1992. “Adaptive
Parties in Spatial Elections”. |
12) |
Partilerin Akıbeti ve Parti Sistemlerinde Değişimler |
Semetko, Holli A. 2006. Parties in the Media Age. In The Handbook of Party
Politics, eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 515-
527.
Scarrow, Susan. 2002. Parties without Members? Party Organization in a
Changing Electoral Environment. In Parties Without Partisans: Political Change
in Advanced Industrial Democracies, eds. Russell J. Dalton and Martin P.
Wattenberg. Oxford: Oxford University Press: 79-101.
5
Mair, Peter. 2006. “Party System Change”. In The Handbook of Party Politics,
eds. Richard S. Katz and William J. Crotty. New York: SAGE, pp. 63-73.
Suggested Readings:
Sayarı, Sabri. “Towards a New Turkish Party System?” Turkish Studies 8, no.2
(2007): 197–210.
Kalaycıoğlu,Ersin. “From Parliamentary uni-partyism to fragmented multipartyism:
The Odyssey of political regimes in the Turkish Republic,” in Erik –
Jan Zürcher, Erik (eds.) Turkey in the Twentieth Century, Berlin: Klaus Schwarz
Verlag, 2008. P. 89 – 116.
Çarkoğlu, Ali. “Turkey’s 2011 General Elections: Towards a Dominant Party
System?”Insight Turkey 13, no.3 (2011): 43–62.
|
13) |
Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları I |
Yok |
14) |
Detaylı Ülke Örneklemleri ve Öğrenci Sunumları II |
Yok |
15) |
Final Sınavı |
Yok |
|
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi |
Katkı Payı |
1) |
Matematik, fen bilimleri ve kendi dalları ile ilgili mühendislik konularında yeterli bilgi birikimi; bu alanlardaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri mühendislik problemlerini modelleme ve çözme için uygulayabilme becerisi. |
|
2) |
Karmaşık mühendislik problemlerini saptama, tanımlama, formüle etme ve çözme becerisi; bu amaçla uygun analiz ve modelleme yöntemlerini seçme ve uygulama becerisi. |
|
3) |
Karmaşık bir sistemi, süreci, cihazı veya ürünü gerçekçi kısıtlar ve koşullar altında, belirli gereksinimleri karşılayacak şekilde tasarlama becerisi; bu amaçla modern tasarım yöntemlerini uygulama becerisi. (Gerçekçi kısıtlar ve koşullar tasarımın niteliğine göre, ekonomi, çevre sorunları, sürdürülebilirlik, üretilebilirlik, etik, sağlık, güvenlik, sosyal ve politik sorunlar gibi ögeleri içerirler.) |
|
4) |
Mühendislik uygulamaları için gerekli olan modern teknik ve araçları geliştirme, seçme ve kullanma becerisi; bilişim teknolojilerini etkin bir şekilde kullanma becerisi. |
|
5) |
Mühendislik problemlerinin incelenmesi için deney tasarlama, deney yapma, veri toplama, sonuçları analiz etme ve yorumlama becerisi. |
|
6) |
Disiplin içi ve çok disiplinli takımlarda etkin biçimde çalışabilme becerisi; bireysel çalışma becerisi. |
|
7) |
Türkçe sözlü ve yazılı etkin iletişim kurma becerisi; en az bir yabancı dil bilgisi. |
|
8) |
Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci; bilgiye erişebilme, bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleme ve kendini sürekli yenileme becerisi. |
|
9) |
Mesleki ve etik sorumluluk bilinci. |
|
10) |
Proje yönetimi ile risk yönetimi ve değişiklik yönetimi gibi iş hayatındaki uygulamalar hakkında bilgi; girişimcilik, yenilikçilik ve sürdürebilir kalkınma hakkında farkındalık. |
|
11) |
Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ile çağın sorunları hakkında bilgi; mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları konusunda farkındalık. |
|