STMF151 Sanat Tarihi 1İstanbul Okan ÜniversitesiAkademik Programlar Görsel İletişim TasarımıÖğrenciler için Genel BilgiDiploma EkiErasmus BeyanıUlusal Yeterlilikler
Görsel İletişim Tasarımı
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Genel Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu: STMF151
Ders İsmi: Sanat Tarihi 1
Ders Yarıyılı: Güz
Ders Kredileri:
Teorik Pratik Kredi AKTS
2 0 2 2
Öğretim Dili: TR
Ders Koşulu:
Ders İş Deneyimini Gerektiriyor mu?: Hayır
Dersin Türü: Zorunlu Ders
Dersin Seviyesi:
Lisans TYYÇ:6. Düzey QF-EHEA:1. Düzey EQF-LLL:6. Düzey
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Dr.Öğr.Üyesi CANAN DEMİROK BALCI
Dersi Veren(ler):

Dersin Yardımcıları:

Dersin Amaç ve İçeriği

Dersin Amacı: Sanat Tarihi dersinin amacı, evrensel, işlevsel, yerel ve eklektik gibi tasarım çeşitliliklerinin tarihsel gelişim süreçlerini kavrayabilmelerini sağlamaktır. Bu bağlamda, öğrencilerin tasarımın farklı biçim ve yaklaşımlarını, tarih boyunca ortaya çıkan estetik, kültürel ve işlevsel dinamikler ışığında anlamaları ve yorumlamaları hedeflenmektedir.
2-Bu ders, tasarımın temel unsurlarını anlamak için sanat tarihinin bir araç olarak kullanımını ele alır. Estetik, form, renk, kompozisyon ve sembolizm gibi temel kavramlar, geçmiş sanat akımları, sanatçılar ve eserlerin derinlemesine analizi üzerinden incelenir. Ders kapsamında, öğrencilerin sanat tarihinden ilham alarak tasarım süreçlerine derinlik kazandırmaları ve yaratıcılıklarını zenginleştirmeleri hedeflenmektedir. Sanat tarihinden edinilen bilgi ve deneyimlerin modern tasarım problemlerine uygulanabilirliği vurgulanırken, öğrencilerin kültürel değerleri tasarımlarına entegre edebilme becerisi geliştirilir. Bu çerçevede, ders, geçmişin estetik ve kavramsal birikimini günümüz tasarım anlayışıyla buluşturan yaratıcı bir öğrenme deneyimi sunar.




Dersin İçeriği: Bu ders, tasarımın temel unsurlarını anlamak için sanat tarihinin bir araç olarak kullanımını ele alır. Estetik, form, renk, kompozisyon ve sembolizm gibi temel kavramlar, geçmiş sanat akımları, sanatçılar ve eserlerin derinlemesine analizi üzerinden incelenir. Ders kapsamında, öğrencilerin sanat tarihinden ilham alarak tasarım süreçlerine derinlik kazandırmaları ve yaratıcılıklarını zenginleştirmeleri hedeflenmektedir. Sanat tarihinden edinilen bilgi ve deneyimlerin modern tasarım problemlerine uygulanabilirliği vurgulanırken, öğrencilerin kültürel değerleri tasarımlarına entegre edebilme becerisi geliştirilir. Bu çerçevede, ders, geçmişin estetik ve kavramsal birikimini günümüz tasarım anlayışıyla buluşturan yaratıcı bir öğrenme deneyimi sunar.

Öğrenme Kazanımları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Öğrenme Kazanımları
1 - Bilgi
Kuramsal - Olgusal
1) Sanat eserlerindeki temel görsel dinamikleri tanımlayabilir. Renk, doku, form, ışık-gölge, kompozisyon gibi unsurların analizini yapabilir. Sanat eserlerini görsel analiz yöntemleriyle çözümleyebilir. Bir sanat eserinde kullanılan estetik ve tasarım prensiplerini yazılı ve sözlü olarak ifade edebilir. Kompozisyon analizi yapma becerisi geliştirir. Bir sanat eserinin kompozisyon yapısını analiz ederek unsurlar arasındaki ilişkiyi açıklayabilir. Sanat eserlerini eleştirel ve analitik bir perspektifle değerlendirebilir. Bir eseri kültürel, tarihsel ve estetik bağlamlarda yorumlayabilir. Sanat ve tasarım terminolojisini doğru ve etkili bir şekilde kullanabilir. Görsel analiz raporlarında ve sınavlarda akademik terimlerle net bir ifade kullanabilir. Sanat eserleri üzerinden çağdaş ve tarihsel yaklaşımları ilişkilendirebilir. Bir sanat eseri üzerindeki tarihsel etkileri ve çağdaş yansımaları tartışabilir. Sanat eserlerinin estetik ve yapısal özelliklerini karşılaştırabilir. Farklı dönemlere veya sanat akımlarına ait eserleri görsel dinamikler açısından kıyaslayabilir. Kendi çalışmalarında analiz becerilerini uygulayabilir. Kompozisyon ilkelerini kullanarak bir sanat ya da tasarım çalışması oluşturabilir.
2 - Beceriler
Bilişsel - Uygulamalı
3 - Yetkinlikler
İletişim ve Sosyal Yetkinlik
Öğrenme Yetkinliği
Alana Özgü Yetkinlik
Bağımsız Çalışabilme ve Sorumluluk Alabilme Yetkinliği

Ders Akış Planı

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) İlk hafta eğitim metodunun ve dersin genel çerçevesinin tanıtımıyla başlayacaktır. Bu bağlamda, dersin amaçları, kapsamı, değerlendirme kriterleri ve bilgi ölçme yöntemleri ayrıntılı olarak açıklanır. Ayrıca, öğrencilere ders süresince kullanılacak temel okuma materyalleri ve kaynak eserler sunulacak, bu eserlerin derse nasıl katkı sağlayacağı tartışılır. Sanat Tarihi disiplininin temel kavramları ve metodolojik yaklaşımları üzerinde durulur; disiplinin tarihsel gelişimi ve araştırma yöntemleri ele alınır. Sanat Terminolojisi ’ne giriş yapılarak, bu alandaki temel kavramların tanımlanması ve doğru bir şekilde kullanılmasına yönelik örnekler sunulur. Dersin bir diğer odak noktası, Sanat Tarihi içinde dönemler ve akımlar arasındaki ilişkilerin incelenmesi olarak aktarılır. Sanat tarihindeki önemli dönemler, bu dönemlere bağlı gelişen kavramlar ve akımlar, tarihsel bir çizelge üzerinden görsel materyallerle desteklenerek açıklanır. Amaç, öğrencilerin sanat tarihi disiplinine ilişkin temel bilgi birikimini kazanması ve dönemler arasındaki bağları eleştirel bir şekilde yorumlayabilmesidir. -
2) Sanat Tarihinde “Kompozisyon” Kavramı ve Gelişimi Bu hafta, bir önceki dersin devamı olarak sanat tarihinde “kompozisyon” kavramı daha derinlemesine ele alınır ve bu bağlamda farklı kompozisyon türleri ayrıntılı bir şekilde açıklanır. Sanat eserlerinde kompozisyonun yapısal unsurları incelenir ve bu unsurların sanatsal ifadeye katkısı yorumlanır. Kompozisyonun dönemsel olarak nasıl şekillendiği ve farklı kültürlerdeki yansımaları tarihsel bir perspektifle analiz edilir. Ders kapsamında, sanat tarihinde belirleyici nitelikteki 130 farklı eser üzerinden kompozisyon örnekleri incelenir. Bu eserlerin, kompozisyon anlayışının zaman içindeki değişimine nasıl katkı sağladığı ve her bir dönemin özgün karakteristiklerini nasıl temsil ettiği değerlendirilir. Görsel materyaller ve açıklamalar, öğrencilere sanat tarihindeki kompozisyon kavrayışını kapsamlı bir şekilde anlama fırsatı sunar. Bu süreçte, kompozisyon analizinde kullanılan temel terminolojik ifadeler üzerinde durulur ve bu terminolojinin sanat tarihindeki yeri ve önemi açıklanır. Öğrencilere terminolojiyi doğru bir şekilde kullanarak eser analizi yapma becerisi kazandırılması amaçlanır. Haftanın sonunda, öğrencilerin kompozisyon kavramını sanat tarihi bağlamında ilişkilendirebilmesi ve bu kavramı eleştirel bir şekilde yorumlayabilmesi beklenir. -
3) Sanat Tarihinde “Biçem/Form” Kavramı ve Tarihsel Bağlam Bu hafta, sanat tarihinde temel bir kavram olan “biçem” veya “form” ele alınır. Biçemin sanat tarihindeki tanımı, işlevi ve gelişimi incelenir; sanatın farklı dönemlerinde biçemin nasıl evrildiği ve sanatsal ifadeyi nasıl şekillendirdiği üzerinde durulur. Farklı dönemlerden seçilen 45 sanat eseri üzerinden biçemin somut örneklerle anlatımı yapılır. Gordon Childe’in Teorisi ele alınır. Sistematik veri toplama, deneyim ve pratik bilginin, yerleşik hayata geçiş sürecinde kentleşme ve sanat üretimindeki rolü analiz edilir. Lascaux (Fransa), Altamira (İspanya) ve Chauvet (Fransa) Mağaraları üzerinden, insanın ilk sanatsal üretimleri ele alınır. Bu resimlerdeki kompozisyonel düzenleme incelenir. Küçük Asya (Asia Minor) ve Doğu Akdeniz Yerleşimleri: Çayönü, Çatalhöyük ve Göbekli Tepe gibi önemli ilksel yerleşimler, sanatın ve mimarinin işlevselliği bağlamında incelenir. Göbekli Tepe’deki anıtsal yapılar ve Çatalhöyük’ün duvar resimleri, toplumsal organizasyon ve ritüelistik işlevler açısından analiz edilir. Doğu Akdeniz ve Kafkasya Sanatları: Mezopotamya’daki Hitit, Sümer, Asur, Babil ve Akad medeniyetlerinin sanatında, propaganda ve devlet sisteminin etkileri tartışılır. Örneğin, Asur kabartmalarında devletin askeri gücünün sanatsal bir araç olarak nasıl yansıtıldığı analiz edilir. Urartu sanatında, yerel faktörlerin sanatsal üretimle ilişkisi değerlendirilir. Bu bağlamda, çok nüfuslu küçük yerleşimlerde sanatın toplumsal işlevi ele alınır. Ege Bölgesi Antik Çağ Öncesi Sanatı ve Tasarımı: Minos ve Miken Sanatı: Antik Çağ öncesi Minos ve Miken kültürlerinde, sanat ve mimarinin nasıl bir estetik ve işlevsel bütünlük sağladığı incelenir. -
4) Sanat Tarihinde “Figür ve Karakter” Bu haftanın odak noktası, sanat tarihinde yer alan “figür ve karakter” kavramları ile bu figürlerin eserlerdeki görsel ve sembolik temsillerinin incelenmesidir. Sanat eserlerinde yer alan figürlerin karakteristik özellikleri, ikonografik ve estetik bağlamda analiz edilir. Figürlerin tarihsel, mitolojik ve dini kökenleri ele alınarak, eserlerdeki anlatı işlevi ve görsel özellikleri tartışılır. Figür ve karakter kavramlarının tanımı yapılır ve sanat tarihindeki işlevleri analiz edilir. Figürlerin yalnızca estetik unsurlar olarak değil, aynı zamanda hikâye anlatıcılığı, sembolizm ve kimlik yaratımı gibi amaçlarla nasıl kullanıldığı üzerinde durulur. Figürlerin eserlerdeki görsel özellikleri ve karakteristik detayları incelenir. Bu inceleme sırasında, figürlerin kompozisyon içindeki yerleri ve sanatsal anlatıdaki rolleri değerlendirilir. Flora, Mecdelli Meryem, Müzik, Midas, Sokrates, Solomon, Pontius Pilatus, Ester, Vaftizci Yahya, Petrus figürleri gibi sanat tarihinde görselleştirilmiş isimlerdir. Figürlerin ikonografik çözümlemeleri yapılır ve dönemler arası farklılıkları değerlendirilir. Sanatçıların figürleri nasıl biçimlendirdiği ve bu biçimlerin dönemin estetik, ideolojik veya dini anlayışlarıyla nasıl bağlantılı olduğu üzerinde durulur. Bu haftanın sonunda, öğrencilerin sanat tarihinde yer alan önemli figür ve karakterleri tanıması, bunların görsel ve karakteristik özelliklerini analiz edebilmesi ve sanat eserlerindeki anlatı işlevlerini yorumlayabilmesi hedeflenir. -
5) Sanat Tarihinde “Mekân” Kavramı, Bölge Sanatları ve Anıtsal Tasarım Bu hafta, sanat tarihinde önemli bir kavram olan “mekân”, estetik, işlevsel ve kültürel bağlamlarıyla kapsamlı bir şekilde ele alınır. Mekân, sanat eserlerinde yalnızca fiziksel bir çevre olarak değil, ama aynı zamanda toplumsal, ideolojik ve sembolik bir araç olarak değerlendirilir. Ders kapsamında, mekânın yaratıcı düşünce ile yerel faktörlerin (bölge faktörlerine bağlı gelişim arz eden sanatlar gibi) etkileşimi sonucu nasıl şekillendiği tartışılır ve tarih boyunca farklı mekân anlayışları örneklerle incelenir. Mekânın Anlamı ve İşlevi: Yerel Faktörler ve Mekânın Evrimi: Antik Mısır Sanatı: Anıtsal tasarımın ilk örneklerinden olan piramitler, tapınaklar ve heykeller üzerinden mekânın dini ve politik işlevleri tartışılır. Bu mekânların, ritüelistik ve toplumsal düzenleme açısından nasıl kullanıldığı ele alınır. Antik Yunan Sanatı: Antik Yunan’da mekân, estetik ideallerle şekillenmiş geometrik düzen anlayışıyla incelenir. Agora, tapınak ve tiyatro gibi mekânlar üzerinden, toplumsal ve sanatsal işlevleri değerlendirilir. Roma İmparatorluğu Sanatları: Roma’nın mekân anlayışı, yerel İtalyan (Etrüsk ve Latin) geleneklerinin Doğu Akdeniz ve Grek sanatıyla etkileşimi bağlamında ele alınır. Roma forumları, anıtsal yapılar ve kent planlaması üzerinden, mekânın toplumsal, siyasi ve estetik bağlamdaki dönüşümleri analiz edilir. Konstantinapol Ekolü, Suriye-Filistin Ekolü, İskenderiye Ekolü incelenir. Dersin sonunda, öğrencilerin sanat eserlerinde mekânın nasıl tanımlandığını, tarihsel süreçte nasıl evrildiğini ve farklı ekollerde nasıl temsil edildiğini derinlemesine anlayabilmesi; mekânın estetik, işlevsel ve ideolojik işlevlerini eleştirel bir şekilde yorumlayabilmesi hedeflenir. -
6) Sanat Tarihinde “Işık” Kavramı, Kompozisyon Analizleri ve Turner Bu hafta, sanat tarihinde “ışık” kavramı ele alınarak, ışığın kompozisyonlarda üstlendiği kritik rol ve sanatsal ifadedeki işlevi 45 eser üzerinden incelenir. Işığın, sanat eserlerinde yalnızca görsel bir araç değil, aynı zamanda estetik, simgesel ve duygusal bir unsur olarak kullanımı tartışılır. Bu bağlamda, ışığın hacim yaratma, mekân algısını güçlendirme, dramatik etkiler oluşturma ve duygusal ifadeyi yoğunlaştırma işlevleri ele alınır. Işığın teolojideki anlamı anlatılır. Renk ile ışık arasındaki dinamik ilişki analiz edilerek, ışığın rengin ton, doygunluk ve parlaklık özelliklerini nasıl etkilediği ve kompozisyona nasıl katkıda bulunduğu değerlendirilir. Turner’ın ışığı estetik ve anlatısal bir araç olarak kullanımına özel bir vurgu yapılır. Turner’ın ışığı, atmosferin görsel ve duygusal etkilerini yansıtan bir unsur olarak ele alış biçimi incelenir; doğanın gücünü ve dramatik etkilerini yansıtan bu yaklaşımı, ışık ve renk ilişkisine dair yenilikçi bir anlatım tarzı olarak değerlendirilir. Asher Brown Durand’ın ışık kullanımındaki estetik ve teknik yaklaşımları üzerinden, sanat tarihinde ışığın peyzaj sanatındaki rolü incelenir. Bu haftanın sonunda, öğrencilerin sanat tarihinde ışık kavramını hem estetik hem de teknik bir unsur olarak kavraması, ışığın kompozisyon üzerindeki etkilerini çözümlemesi ve renk ile ışık ilişkisini analitik bir bakış açısıyla değerlendirmesi beklenir. -
7) Ara Sınav Haftası (Bir sanat eserinin kompozisyon çözümlemesinin nasıl yapılacağı üzerine bir içerik arz eder) Bu hafta, öğrencilere kompozisyon analizi dersi yapılır. Öğrencilerin altı hafta içerisinde deneyimledikleri tarihsel ve sanatsal alt yapı ve öğrendikleri terminoloji ile bir sanat eserini nasıl inceleyip analiz edebilecekleri aktarılır. -
8) ara sınav -
9) Mitoloji, İkonografi ve Sanatta Sembolizm (Eski Ahit, Yeni Ahit ve Dura Europos Sanatı, Kıpti Sanatı ile Avrupa Hıristiyan Sanatının Orijinleri olan Doğu Akdeniz Sanatlarında Hıristiyanlık Sanatları) Bu derste, yazınsal sınırlar üzerine kurgulanmış olan mitoloji, ikonografi ve sembolizm ilişkisi üzerinden Antik Çağ, Eski Ahit ve Yeni Ahit metinlerinin sanat üzerindeki etkileri ele alınır. Dura Europos Sanatı, Kıpti Sanatı ve Avrupa Hristiyan Sanatının Doğu Akdeniz kökenleri incelenir. Hristiyanlık sanatlarının doğuşu, gelişimi ve sembolik anlamları analiz edilir. Öğrencilerin, Hristiyanlık sanatlarında ikonografik öğeleri anlaması, mitolojik temalarla ilişkilendirmesi ve sanat eserlerindeki sembolizmi çözümlemesi hedeflenir. Ders kapsamında, Eski Ahit ve Yeni Ahit’te yer alan hikâyeler ve sembollerin sanat eserlerine nasıl yansıdığı ele alınır. Eski Ahit’te yaratılış, Tufan ve Musa’nın Kanunları gibi temalar sanat eserlerindeki ikonografik karşılıklarıyla incelenir. Yeni Ahit’te ise İsa’nın yaşamı, mucizeleri, çarmıh ve diriliş gibi temalar değerlendirilir. Bu temaların estetik ve sembolik bir anlatım aracı olarak sanatta nasıl kullanıldığı tartışılır. Dura Europos Sanatı ve Doğu Akdeniz’de erken dönem Hristiyan sanatlarının etkisi ele alınarak, bu eserlerin Doğu ve Batı sanatındaki yansımaları incelenir. Dura Europos’un fresklerinde ve Kıpti sanatında, Eski Ahit ve Yeni Ahit’ten gelen temaların nasıl şekillendiği değerlendirilir. Kıpti sanatındaki ikonografik unsurlar ele alınarak, bu eserlerin estetik ve teknik özellikleri analiz edilir. Doğu Akdeniz sanatının Avrupa Hristiyan sanatına olan etkileri ele alınır. Ders süresince, sanat eserlerinde kullanılan sembollerin ikonografik analizi yapılır. Balık, kuzu, üzüm asması gibi erken dönem Hristiyan sanatında sıkça yer alan sembollerin anlamları ele alınır. Ayrıca, renklerin ve kompozisyonun sanat eserlerindeki sembolik anlamları tartışılır. Bu derste, öğrencilerin sanat tarihinde Eski Ahit ve Yeni Ahit’in rolünü kavraması, Hristiyan sanatının Doğu Akdeniz kökenlerini anlaması ve bu eserlerdeki ikonografik unsurları analitik bir bakış açısıyla değerlendirmesi beklenir. Ders sonunda, öğrencilerin Hristiyanlık sanatındaki sembolizm ve ikonografi arasındaki ilişkiyi çözümlemesi ve bu bağlamda sanat eserlerini yorumlaması hedeflenir. -
10) Doğu Roma İmparatorluğu Sanatı Bu derste, Doğu Roma İmparatorluğu (Bizans İmparatorluğu) sanatının tarihsel gelişimi, ikonografisi ve estetik anlayışı ele alınır. Erken Hristiyanlık dönemi ile başlayarak Bizans sanatının mimari, mozaik, fresk ve taş işçiliği gibi farklı alanlardaki katkıları incelenir. Ayrıca, Bizans sanatının kültürel ve dini bağlamda Doğu Akdeniz, Avrupa ve İslam dünyasına olan etkileri değerlendirilir. Ders kapsamında, Doğu Roma İmparatorluğu’nun tarihi ve kültürel arka planı, Roma İmparatorluğu’ndan Bizans’a geçiş süreci ve erken Bizans sanatının temel özellikleri ele alınır. Erken Hristiyanlık döneminde sanatın doğuşu, katakomplar ve ilk kiliselerdeki semboller ve ikonografi incelenirken, Konstantinopolis’in başkent olarak kuruluşunun sanattaki değişimlere etkisi değerlendirilir. Bizans mimarisinin temel unsurları, özellikle Hagia Sophia gibi merkezi planlı yapılar ve kubbe mimarisi üzerinden analiz edilir. Mimari yapıların malzemeleri ve teknikleri tartışılırken, mozaik ve fresk sanatındaki gelişim, Ayasofya mozaikleri ve fresklerdeki figüratif anlatım bağlamında ele alınır. Bu derste, öğrencilerin Doğu Roma İmparatorluğu’nun sanat anlayışını tarihsel bağlamda kavraması, Bizans sanatındaki ikonografi ve sembolizm unsurlarını çözümlemesi, mimari, mozaik, fresk ve diğer sanat alanlarındaki teknik ve estetik yaklaşımları değerlendirmesi ve Bizans sanatının diğer kültürlerle olan etkileşimlerini analiz etmesi beklenir. Ders süresince görsel analizler, okuma ve araştırmalar, öğrenci sunumları ve tartışmalar yoluyla eleştirel bir öğrenme süreci sağlanır. Ders sonunda, öğrencilerin Bizans sanat eserlerini analitik ve eleştirel bir şekilde değerlendirebilmesi hedeflenir. -
11) Konstantinapol/İstanbul’un Tarihi Topografyası (Avrupa Romanesk Sanat Karşılaştırması) Bu ders, Konstantinopolis’ten İstanbul’a uzanan kentin tarihsel topografyasını ve mimari gelişimini ele alır. Roma İmparatorluğu’nun doğu başkenti olarak kurulan Konstantinopolis’in coğrafi yapısı, şehir planlaması, anıtsal yapıları ve dini merkezleri incelenir. Erken Bizans dönemi surları, hipodrom, Ayasofya, Büyük Saray gibi anıtsal yapılar detaylı bir şekilde ele alınır. Bu ders, 11. ve 12. yüzyıllarda Avrupa’da ortaya çıkan Romanesk sanatın mimari, heykel, resim ve dekoratif unsurlarını ele alır. Ayrıca, Romanesk sanatın Gotik sanat ve mimariye olan etkisi ele alınır. Ders süresince görsel materyaller ve yazılı kaynaklar incelenerek, öğrencilerin Romanesk sanat eserlerini tarihsel, dini ve estetik bağlamda yorumlaması beklenir. -
12) Ortaçağ Sanatına Giriş (Haçlı Devri Doğu Akdeniz Sanatları- İtalyan Resim Ekollerinin Oluşumu) Bu ders, Ortaçağ sanatının temel özelliklerini ve estetik anlayışını tarihsel bağlamda ele alır. Haçlı Seferlerinin yarattığı Doğu-Batı etkileşimi ve çok kültürlülük biçim üzerinden incelenir. Bir bakıma üslup yaratımları ya da eklektizm eğilimleri tartışılır. Roma İmparatorluğu’nun son dönemlerinden Gotik sanatın yükselişine kadar uzanan süreçte, erken Hristiyan, Bizans, Romanesk ve Gotik sanatın temel dinamikleri incelenir. Ortaçağ sanatında dini temalar, sembolizm, ikonografi ve görsel anlatım teknikleri analiz edilir. Bu ders, Haçlı Seferleri sırasında Doğu Akdeniz’de ortaya çıkan kültürel ve sanatsal etkileşimleri ele alır. Latin Krallıkları döneminde, Avrupa, Bizans ve İslam dünyası arasındaki etkileşimlerin mimari, resim, el yazmaları ve dekoratif sanatlar üzerindeki etkileri incelenir. Kudüs, Antakya gibi Haçlı merkezlerinde inşa edilen dini yapılar ve kale mimarisi detaylı bir şekilde analiz edilir. Dersin bir diğer odak noktası, Haçlı sanatında görülen melez yapılar ve sembolik anlatımların incelenmesidir. Bu ders, 13. ve 14. yüzyıllarda İtalyan resim sanatının dönüşüm sürecini ve bölgesel ekollerin oluşumunu ele alır. Erken Rönesans’a giden yolda Giotto di Bondone, Duccio di Buoninsegna, Cimabue gibi sanatçıların eserleri üzerinden İtalyan resim sanatındaki yenilikler incelenir. Ders kapsamında, Toskana, Siena ve Floransa gibi bölgelerdeki sanatsal üretimlerin estetik, teknik ve ikonografik özellikleri analiz edilir. İtalyan resminde perspektifin gelişimi, figürlerin gerçekçi anlatımı ve renk kullanımındaki yenilikler detaylı bir şekilde ele alınır. Ayrıca, Bizans sanatı ile İtalyan erken Rönesans ekolleri arasındaki ilişkiler tartışılır. -
13) Sanatta Eklektizm-Giotto -Gotik Sanat (İtalya, Fransa, Almanya, Birleşik Krallık) Bu ders, sanatta eklektizmin tanımını, tarihsel gelişimini ve estetik anlayışını ele alır. Eklektizm, farklı sanat tarzları, kültürel unsurlar ve estetik yaklaşımların bir araya getirilerek yeni bir ifade biçimi oluşturulması süreci olarak incelenir. Giotto di Bondone’nin İtalyan sanatındaki katkıları ve erken İtalyan Rönesansı’ndaki rolünü ele alır. Giotto’nun fresklerinde ve tablolarında mekânsal derinlik, figürlerin anatomik doğruluğu ve dramatik anlatım biçimleri detaylı bir şekilde incelenir. Sanatçının, Bizans sanatından ayrılarak gerçekçi figürler ve duygusal ifadelerle yeni bir görsel dil geliştirdiği eserleri analiz edilir. Ders boyunca, Padova’daki Scrovegni Şapeli freskleri gibi önemli eserler üzerinden, Giotto’nun resim sanatında perspektif, kompozisyon ve renk kullanımı açısından yaptığı yenilikler değerlendirilir. Giotto’nun, Floransa ve Siena okullarının gelişimine katkıları ve sanat tarihindeki önemi tartışılır. Bu ders, Gotik sanatın Avrupa’daki bölgesel çeşitliliğini ve estetik özelliklerini ele alır. Gotik sanatın 12. yüzyılda Fransa’da ortaya çıkışı ve katedral mimarisi üzerindeki etkileri ile başlayarak, bu tarzın diğer Avrupa ülkelerine yayılımı incelenir. İtalya’da Gotik sanatın yerel özellikleri, özellikle Siena ve Floransa okulları üzerindeki etkileri ele alınır. Gotik sanatın heykel ve resim üzerindeki etkileri, figüratif tasvirler ve biçimlerindeki değişim tartışılır. -
14) Rönesans Sanatı Genel Karakteristiği Bu hafta, Rönesans sanatının sonraki dönemlere olan etkileri ve modern sanat üzerindeki izleri ele alınır. 17. yüzyıl Barok sanatından başlayarak, Rönesans’ta geliştirilen teknik, estetik ve düşünsel yaklaşımların nasıl evrimleştiği genel bir çerçevede analiz edilir. Hümanizm, doğa tasviri, perspektif ve anatomi gibi temel ilkelerin hem klasik sanat hem de modern sanat anlayışındaki yeri tartışılır. Rönesans’ın sanat, mimarlık, bilim ve kültür alanlarındaki katkıları genel bir değerlendirmeye tabi tutulur. Dersin bu aşamasında, özellikle Rönesans’ın bilimsel yöntemlerle sanatın birleşimindeki rolü, sanatçının toplumsal statüsünün dönüşümü ve sanatsal üretimin bireysel bir ifade aracı olarak yeniden tanımlanması üzerinde durulur. -
15) Final -

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Hasol, D. (2016). Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü. İstanbul: YEM Yayınları.
Keser, N. (2009). Sanat Sözlüğü. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Turani, A. (2015). Dünya Sanat Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Aslanapa, O. (2019). Türk Sanatı. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Kuban, D. (2005). Osmanlı Mimarisi. İstanbul: Yem Yayınları.
Lynton, N. (2015). Modern Sanatın Öyküsü. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
Gombrich, E. H. (2006). Sanatın Öyküsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Berger, J. (2016). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
Greenhalgh, M. (1992). Essential Art History.
Hawksley, L. (2004). History of Art.
Stokstad, M. (1995). Art History.
Robertson, M. (1975). A History of Greek Art.
Janson, H. W. (2009). Janson’s Basic History of Western Art.
Adams, L. (2005). A History of Western Art.
Honour, H. (2005). A World History of Art.
D’Alleva, A. (2004). Methods & Theories of Art History.
Roskill, M. W. (1976). What is Art History?.
Cormack, R. (2000). Byzantine Art
Fossi, G. (2004). Uffizi: Art, History, Collections.
Robins, G. (1997). The Art of Ancient Egypt.
Fazzini, R. A. (1999). Art for Eternity: Masterworks from Ancient Egypt.
Collon, D. (1995). Ancient Near Eastern Art.
Allan, T. (2005). Life, Myth, and Art in Ancient Rome.
Osborne, R. (1998). Archaic and Classical Greek Art.
Richter, G. M. A. (1987). A Handbook of Greek Art.
Schuchhardt, W.-H. (1990). Greek Art
Andreopoulos, A. (2006). Art as Theology: From the Postmodern to the Medieval.
Higgins, R. A. (1981). Minoan and Mycenaean Art. London: Thames & Hudson.
Higgins, R. A. (1967). Minoan and Mycenaean Art.
Lassieur, A. (2012). Ancient Mesopotamia.
Parrot, A. (1970). Sumerian Art.
Elspass, M. L. (1987). Illustrated Dictionary of Art Terms. [
Yenawine, P. (1995). Key Art Terms for Beginners.
Diğer Kaynaklar: Hasol, D. (2016). Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü. İstanbul: YEM Yayınları.
Keser, N. (2009). Sanat Sözlüğü. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Turani, A. (2015). Dünya Sanat Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Aslanapa, O. (2019). Türk Sanatı. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Kuban, D. (2005). Osmanlı Mimarisi. İstanbul: Yem Yayınları.
Lynton, N. (2015). Modern Sanatın Öyküsü. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
Gombrich, E. H. (2006). Sanatın Öyküsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Berger, J. (2016). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
Greenhalgh, M. (1992). Essential Art History.
Hawksley, L. (2004). History of Art.
Stokstad, M. (1995). Art History.
Robertson, M. (1975). A History of Greek Art.
Janson, H. W. (2009). Janson’s Basic History of Western Art.
Adams, L. (2005). A History of Western Art.
Honour, H. (2005). A World History of Art.
D’Alleva, A. (2004). Methods & Theories of Art History.
Roskill, M. W. (1976). What is Art History?.
Cormack, R. (2000). Byzantine Art
Fossi, G. (2004). Uffizi: Art, History, Collections.
Robins, G. (1997). The Art of Ancient Egypt.
Fazzini, R. A. (1999). Art for Eternity: Masterworks from Ancient Egypt.
Collon, D. (1995). Ancient Near Eastern Art.
Allan, T. (2005). Life, Myth, and Art in Ancient Rome.
Osborne, R. (1998). Archaic and Classical Greek Art.
Richter, G. M. A. (1987). A Handbook of Greek Art.
Schuchhardt, W.-H. (1990). Greek Art
Andreopoulos, A. (2006). Art as Theology: From the Postmodern to the Medieval.
Higgins, R. A. (1981). Minoan and Mycenaean Art. London: Thames & Hudson.
Higgins, R. A. (1967). Minoan and Mycenaean Art.
Lassieur, A. (2012). Ancient Mesopotamia.
Parrot, A. (1970). Sumerian Art.
Elspass, M. L. (1987). Illustrated Dictionary of Art Terms. [
Yenawine, P. (1995). Key Art Terms for Beginners.

Ders - Program Öğrenme Kazanım İlişkisi

Ders Öğrenme Kazanımları

1

Program Kazanımları
3) Görsel İletişim tasarımı alanında kullanılan dijital ve geleneksel üretim teknikleriyle ilgili bilgi ve uygulama deneyimine sahibi olmak
4) Bireysel veya grup içerisinde, görsel tasarım alanında özgün eserler yaratmak, üretim süreçlerinin araştırma, uygulama, değerlendirme aşamalarında etkin bir rol oynamak, eserlerini farklı mecralar aracılığıyla toplumla paylaşmak
5) Görsel iletişim tasarımıyla ilgili karmaşık sorunları analiz etmek ve kendi çalışmaları hakkında eleştirel mesafeye sahip olmak ve değerlendirmeler yapmak
6) Fotoğraf, video, yayın tasarımı, arayüz ve etkileşim tasarımı ile ilgili görsel iletişim sorunlarını tanımlayabilmek, analiz edebilmek, çözümleyebilmek, yaratıcı tasarım önerileri üretebilmek
7) Görsel iletişim alanında etkin bir aktör olarak alanındaki toplumsal ve etik değerlere sahip olmak
8) Görsel İletişim Tasarımı alanında ulusal ve uluslararası gelişmeleri takip etmek, analiz etmek ve yorumlayabilmek

Ders - Öğrenme Kazanımı İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
3) Görsel İletişim tasarımı alanında kullanılan dijital ve geleneksel üretim teknikleriyle ilgili bilgi ve uygulama deneyimine sahibi olmak 5
4) Bireysel veya grup içerisinde, görsel tasarım alanında özgün eserler yaratmak, üretim süreçlerinin araştırma, uygulama, değerlendirme aşamalarında etkin bir rol oynamak, eserlerini farklı mecralar aracılığıyla toplumla paylaşmak 5
5) Görsel iletişim tasarımıyla ilgili karmaşık sorunları analiz etmek ve kendi çalışmaları hakkında eleştirel mesafeye sahip olmak ve değerlendirmeler yapmak 5
6) Fotoğraf, video, yayın tasarımı, arayüz ve etkileşim tasarımı ile ilgili görsel iletişim sorunlarını tanımlayabilmek, analiz edebilmek, çözümleyebilmek, yaratıcı tasarım önerileri üretebilmek 5
7) Görsel iletişim alanında etkin bir aktör olarak alanındaki toplumsal ve etik değerlere sahip olmak 5
8) Görsel İletişim Tasarımı alanında ulusal ve uluslararası gelişmeleri takip etmek, analiz etmek ve yorumlayabilmek 5

Öğrenme Etkinliği ve Öğretme Yöntemleri

Anlatım
Bireysel çalışma ve ödevi
Okuma

Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri ve Kriterleri

Yazılı Sınav (Açık uçlu sorular, çoktan seçmeli, doğru yanlış, eşleştirme, boşluk doldurma, sıralama)
Ödev

Ölçme ve Değerlendirme

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Ara Sınavlar 1 % 40
Final 1 % 60
Toplam % 100
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 40
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI % 60
Toplam % 100

İş Yükü ve AKTS Kredisi Hesaplaması

Aktiviteler Aktivite Sayısı Süre (Saat) İş Yükü
Ders Saati 15 2 30
Ödevler 2 6 12
Ara Sınavlar 1 2 2
Final 1 2 2
Toplam İş Yükü 46